Η ανάπτυξη ή η ενημέρωση ολοκληρωμένων τουριστικών στρατηγικών είναι απαραίτητη για τη βιώσιμη ανάπτυξη του τουριστικού τομέα. Μια βασική πρακτική περιλαμβάνει τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων σε μια διαδικασία συνεργασίας, όπως αποδεικνύεται από τις οδούς μετάβασης που δημιουργήθηκαν από κοινού από την ΕΕ. Αυτή η προσέγγιση διασφαλίζει ότι οι στρατηγικές περιλαμβάνουν χωρίς αποκλεισμούς και αντανακλούν τις ανάγκες διαφόρων ενδιαφερομένων, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών κοινοτήτων, των επιχειρήσεων και των κυβερνήσεων. Για παράδειγμα, το Ελληνικό Ινστιτούτο ΣΕΤΕ έχει εφαρμόσει μια ολοκληρωμένη εργαλειοθήκη για την αειφόρο τουριστική ανάπτυξη, η οποία περιλαμβάνει 26 μελέτες, 8 εγχειρίδια, 6 βίντεο και 2 άρθρα που στοχεύουν στην ενίσχυση της κατανόησης και της εφαρμογής των αρχών ESG (Περιβαλλοντικές, Κοινωνικές και Διακυβέρνηση) στον τουριστικό τομέα. Μια άλλη βέλτιστη πρακτική είναι η εστίαση στην ανθεκτικότητα και την προσαρμοστικότητα, όπου οι στρατηγικές ενημερώνονται συνεχώς για την αντιμετώπιση αναδυόμενων προκλήσεων, όπως οι επιπτώσεις του COVID-19 και οι εξελισσόμενοι περιβαλλοντικοί κανονισμοί. Δίνοντας προτεραιότητα στη δέσμευση των ενδιαφερομένων, τη συνεχή μάθηση και την προσαρμοστικότητα, οι τουριστικές στρατηγικές μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στη βιώσιμη και ανθεκτική ανάπτυξη του τουριστικού τομέα​​.

Τα κύρια κενά που εντοπίστηκαν επικεντρώθηκαν στην έλλειψη οικονομικής και τεχνικής υποστήριξης για πρωτοβουλίες που συμβάλλουν στην πράσινη μετάβαση. Οι τουριστικές ΜΜΕ εκφράζουν την ανάγκη για κρατική στήριξη για πρωτοβουλίες βιωσιμότητας, καθώς η τρέχουσα συνεισφορά του κράτους αξιολογείται σε ένα εύρος από μη ικανοποιητική έως ανύπαρκτη. Τα κοινά εμπόδια ήταν το υπερβολικό κόστος των παρεμβάσεων για την πράσινη μετάβαση και η έλλειψη τεχνογνωσίας στην εφαρμογή βιώσιμων πρακτικών. Τα διδάγματα που αντλήθηκαν υπογραμμίζουν την ανάγκη για οικονομικά κίνητρα και τεχνική κατάρτιση για τη διευκόλυνση της πράσινης μετάβασης.

Successful examples of projects or initiatives in tourism have shown that innovative and sustainable tourism models can successfully be implemented, providing valuable lessons for future initiatives. They also highlight the importance of collaboration, the value of integrating different sectors, and the potential of new forms of tourism. A few examples:

• Το έργο InMed-Tour προωθεί τον τουρισμό υγείας, μια καινοτόμο μορφή τουρισμού που συνδυάζει ταξίδια υγείας με την ευκαιρία να απολαύσετε την τοπική περιοχή. Αυτό το έργο είχε ως αποτέλεσμα μια διασυνοριακή προσπάθεια να φέρει σε επαφή τις βιομηχανίες υγείας και έρευνας με τις τοπικές επιχειρήσεις, δημιουργώντας ένα σύγχρονο e-Cluster για την ανταλλαγή ιατρικών πληροφοριών και καλών πρακτικών.
• Το έργο Sustainable Tourism στοχεύει στην ενίσχυση της ανάπτυξης πολιτικών και στην αύξηση του συντονισμού των στρατηγικών μεταξύ των περιοχών σε διαπεριφερειακό και διακρατικό επίπεδο σχετικά με την ανάπτυξη βιώσιμου και υπεύθυνου παράκτιου και θαλάσσιου τουρισμού. Το έργο έχει δημιουργήσει με επιτυχία ένα γενικό πλαίσιο συνεργασίας για τη διευκόλυνση της δημιουργίας συνεργειών μεταξύ των αρθρωτών έργων.
• Το έργο Med Pearls στοχεύει να τοποθετήσει τη Μεσόγειο ως μοναδικό προορισμό για να γνωρίσετε τον τρόπο ζωής Med μέσω του Slow Tourism. Το έργο έχει παραδώσει ένα σύνολο 26 νέων προϊόντων Slow Tourism που δημιουργήθηκαν από τοπικές εταιρείες διαχείρισης προορισμών και επιχειρήσεις ΤΠΕ.

Διδάγματα που αντλήθηκαν:

• Καινοτομία και Διαφοροποίηση: Μέσα από υλοποιούμενα έργα, γίνεται εμφανής η σημασία των καινοτόμων στρατηγικών στον τουρισμό, όπως ο ιατρικός τουρισμός. Αυτό διαφοροποιεί τις τουριστικές προσφορές και αντιμετωπίζει ένα συγκεκριμένο δημογραφικό στοιχείο, αυξάνοντας ενδεχομένως τον αριθμό των τουριστών. Υπογραμμίζει επίσης τη σημασία της διασυνοριακής συνεργασίας και χρήσης ψηφιακών πλατφορμών για την ανταλλαγή πληροφοριών και την ανταλλαγή γνώσεων.
• Μοναδική και ολοκληρωμένη επωνυμία προορισμού: Το έργο Med Pearls καταδεικνύει τις δυνατότητες τοποθέτησης της Μεσογείου ως μοναδικού και αναπόσπαστου προορισμού για τον αργό τουρισμό. Δείχνει πώς η δημιουργία παρόμοιων εμπειριών υψηλής ποιότητας σε διαφορετικούς τομείς μπορεί να βελτιώσει τη συνολική επωνυμία της περιοχής. Υπογραμμίζει επίσης το ρόλο των τοπικών Εταιρειών Διαχείρισης Προορισμών (DMCs) και των επιχειρήσεων ΤΠΕ στη δημιουργία νέων τουριστικών προϊόντων.